mf: ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΞΙΝΟΜΑΥΡΟΥ: ΤΡΥΓΟΣ 2012, μέρος 1ο.

Οι “ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΞΙΝΟΜΑΥΡΟΥ” (πλήρες κείμενο στο https://www.m-f.gr/?p=1010 )
Η τοποθεσία (Ροδοχώρι), η Ποικιλία (Ξινόμαυρο), το Αμπέλι της κλωνικής επιλογής, το Οινοποιείο (ΑΡΓΑΤΙΑ) οδήγησαν στη δημιουργία ενός Κορυφαίου Ποικιλιακού Κρασιού — το Ξινόμαυρο της ΑΡΓΑΤΙΑΣ. Η Χαρούλα και ο Παναγιώτης — ιδρυτές της ΑΡΓΑΤΙΑΣ- μαζί με το Χρήστο πάνω σε μία οινογευστική συζήτηση αποφάσισαν να καλέσουν κοντά τους ανθρώπους που έχουν την ίδια φιλοσοφία για τη ζωή, λατρεύουν το Ξινόμαυρο, τους αρέσει να συνεργάζονται και να μοιράζονται τις εμπειρίες τους. Κάπως έτσι φτιάχτηκαν το 2010 “Οι Φίλοι Του Ξινόμαυρου”.
Το Methexis Foundation (mf) θεωρεί ότι για την “Τέχνη της Καθημερινότητας” απαραίτητο συστατικό αποτελεί η ενασχόληση με το αμπέλι και την παραγωγή ενός κρασιού παραγομένου όμως με μια συγκεκριμένη “φιλοσοφία”.
Με το κλείσιμο της φετινής αμπελουργικής χρονιάς που την σηματοδοτεί ο ¨Τρύγος” και κάνοντας ένα μικρό απολογισμό, παραθέτουμε κάποιες σκέψεις.
Η παραγωγή του Ξινόμαυρου, η Αργατία και οι Φίλοι του Ξινόμαυρου, δημιουργούν μια αλυσίδα μύησης στα μυστικά της φύσης και στην πανάρχαια σχέση ανθρώπου και οίνου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό επιτυγχάνεται κυρίως με το πάντρεμα της Επιστήμης με την Παραδοσιακή προσέγγιση της μικρής παραγωγής και με το παράδειγμα των ιδρυτών της Αργατίας με έναν τρόπο ζωής που συνδυάζει επαγγελματισμό και καθημερινό μόχθο.Ένα αγροτικό μοντέλο διαχείρισης της παραγωγής με σεβασμό στο απίστευτο φυσικό περιβάλλον του Ροδοχωρίου, σε συνδυασμό με τη φιλοξενία και την διάχυση γνώσης.

Για τον λόγο αυτό οι “Φίλοι του Ξινόμαυρου’ δεν είναι οι φίλοι άλλου ενός κρασιού. Είναι άνθρωποι που συμμετέχουν σε μία διαδικασία με έναν καθορισμένο τρόπο.
Κλείνοντας άλλον έναν ολόκληρο κύκλο, γνωρίζουμε ότι τα παιδιά μας που προσέγγισαν τον αριθμό των είκοσι στον τελευταίο τρύγο και γεύτηκαν το “σταφυλόζουμο” μαθαίνουν και προσεγγίζουν από την σωστή πλευρά το αμπέλι, τη φύση, την εργασία και το παιχνίδι στην φύση, κοντά σε μια οικογένεια που παράγει κρασί με τα δικά της χέρια, φρούτα που γίνονται γλυκά, λαχανικά ποιότητας, φυσικά παραπροϊόντα που γίνονται λίπασμα κ.α., και μπορεί να δεχτεί και άλλους ανθρώπους να μοιραστούν την κάθε χρονιά της καλής ή της μέτριας σοδειάς, με τις χαρές και τους προβληματισμούς της.